Reisverslag 6 19-02-16

Daar zit ik dan. De tijd is echt voorbij gevlogen, maar toch zit ik weer voor drie uurtjes in het vliegtuig terug naar Sydney. Wel de ideale gelegenheid om, onder het genot van een 'overheerlijke' opgewarmde chineese rijsttafel, een verhaaltje te schrijven over mijn reis door de steden en dorpen van het zuidereiland.

Na de boottocht van het Noorder- naar het zuidereiland eiland ben ik rechtstreeks naar de plaats Abel Tasman gereid. Deze plek staat bekend om haar parel witte stranden. Helaas had ik hier twee bewolkte dagen, waardoor ik besloot om mijn zwembroek in de backpack te laten zitten en voor een wandeling te gaan langs en over deze mooie stranden. Via de plaatsen Westport en Greymouth, waar ik buiten het bezichtigen van deze plaatsen, niet veel noemenswaardige activiteiten heb ondernemen, was Franz Jozef de volgende stop.

Franz Jozef was, naast het wandelen (ja weer wandelen) langs de gletsjers, ook de plek waar ik mijn skydive heb gedaan! Ik denk dat dit toch wel mijn hoogtepunt is van deze reis tot nu toe. Wat een geweldig gevoel was dat om met 200 km/h naar beneden te vallen, om vervolgens een uitzicht te hebben op de gletsjers, Mt Cook en de zee. Na Franz Josef heb ik mijn avontuur voortgezet in Wanaka, de plaats die bekend staat om de productie van wijn. Ondanks dat ik totaal niet van wijn houdt moest er toch een bezoek worden gebracht aan een wijnproeverij. Ik vond het leuk om een keer mee te maken, maar geef mij toch maar liever een goudgele rakker!

De volgende dag ben ik de bus weer ingestapt richting de stad Queenstown. De stad die, naast het bruisende uitgaansleven en de Ferburger (waar mensen 1,5 uur voor in de rij staan) , bekend staat om bungeejumpen. Voor dat ik aan deze reis begon had ik thuis al bedacht dat ik, naast het skydiven, ook wel een keertje wilde bungeejumpen. En waar kan dat beter dan in Queenstown. Na wat onderzoek gedaan te hebben, bleek er een Bungy te zijn tussen twee gebergte van 134 meter hoog! Ik dacht bij mijzelf, als ik uit een vliegtuig op 5km hoogte kan springen moet een sprong van 134m ook geen probleem zijn. Na het kijken naar wat video's van voorgangers begon ik toch iets anders over deze sprong na te denken. Toch stond ik twee dagen later op het platform om mij zelf naar beneden te laten vallen. Voor de mensen die hier nog geen beelden van gezien hebben, er staat een filmpje op mijn Facebook-pagina.

Na twee leuke stapavonden en de Bungy was het over met de pret in Queenstown en ging de reis verder naar het zuidelijk deel van het zuider eiland (volgen jullie me nog:p?). De plaatsen waar de bus stopte waren Gunns Camp en Invercargill. Ik denk dat dit toch wel de twee minste plekken zijn van Nieuw-Zeeland. Het enige wat er in Gunns Camp was, was het hostel waar ik in sliep. Invercargill was daarentegen een echte stad. Echter, was er buiten een gezellige Irisch Pub niet veel te beleven. Ik heb me door de loco's laten vertellen, dat het volgen van een studie gratis was om zo jongeren naar de stad te laten komen. Na Invercargill, vervolgde ik mijn reis naar Mt Cook. Een plaats waar ik vier nachten verbleef en zoals jullie misschien al verwachten heb ik ook op deze plek veel gewandeld. Na Mt Cook ben ik nog een dag in Rangitata gebleven, waarna ook het reizen met Stray afgelopen was.

Terugkijkend op de afgelopen 1,5 maand kan ik toch wel zeggen dat ik Nieuw-Zeeland één onwijs mooi land vind en dat ik een onwijs leuke tijd heb meegemaakt. De resterende tijd in Australië vul ik met de een reis langs de oostkust, waar ik in het volgende verslagje meer over zal vertellen. Zo de chineese rijsttafel is op en ook aan dit verslag komt een eind. Ik laat snel weer iets van mij horen!

Het gaat jullie goed!


Groetjes Bart