Reisverslag 5

Wat vliegt de tijd zeg.. Alweer twee maanden geleden stond ik op Schiphol met mijn backpack en handbagage mijn ouders en zussen uit te zwaaien. De enige conclusie die hieruit getrokken kan worden is dat ik het hier super naar mij zin heb.

Het rondreizen door Nieuw-Zeeland doe ik met een busorganisatie. Hierbij heb maak ik zelf de keuze in welke plaatsen ik in- en uit wil stappen. De reis begon vanaf Christchurch naar Kaikoura, een klein vissersdorpje aan de oostkust van het zuider eiland. Kaikoura staat bekend om de zeehonden, dolfijnen, walvissen en één van de beste fish en chips shops van Nieuw-Zeeland. Na een lange wandeltocht langs de zeehonden kolonies moest ik dit natuurlijk even geproefd worden. De volgende dag ben ik de bus weer ingestapt richting Picton. Vanuit dit plaatsje heb ik 4,5 uur op de boot gezeten richting Wellington. In alle vroegte ben ik de volgende ochtend weer de bus ingestapt voor een rit van 10 uur richting Auckland. In deze stad ben ik totaal 2 dagen gebleven, waarvan ik er een in de stad heb door gebracht en de andere op het Centre Court van het ATP tennistoernooi in Auckland. Wat een geweldige ervaring om een keer bij zo'n toernooi aanwezig te zijn, waar ik o.a diverse top-20 spelers van de wereld heb zien tennissen en Robin Haasse, onze landgenoot.

Na Auckland heb ik vervolgens de bus gepakt om een aantal dagen in de plaatsen Paihia, Russel en Raglan te verblijven. In deze plaatsen heb ik diverse mooie wandelingen gemaakt, wat uurtjes op het strand gelegen en in Raglan heb ik een middagje mijn surfskills verbeterd. De dagen die daarop volgde stonden in het teken van de Nieuw-Zeelandse cultuur. Een dag heb ik een bezoek gebracht aan de Maori's, een bepaalde bevolkingsgroep groep in Nieuw-Zeeland. Tijdens deze bijeenkomst heb geleerd hoe zij leven en hoe het voelt om de 'Haka' (een dans). De volgende dag verbleven bij een familie die uitlegde hoe de Maori's vandaag de dag leven. Na twee iets minder actieve dagen werd het tijd om de Tongariro Alpine Crossing, een tocht van 20km door gebergte en vulkanen, te lopen. Het was voor mij, als onervaren wandelaar, een heel eind, maar het uitzicht en het prachtige weer maakte alles goed.

Inmiddels zit mijn rondreis door het noordelijke eiland er op en ben ik op het zuider eiland beland. Ik heb tot 19 februari de tijd om dit deel van Nieuw-Zeeland te bewonderen voordat ik weer terug vlieg naar Australië. In deze drie weken wil ik mijn wandelschoenen wat vaker met rust laten en de wat sportievere activiteiten gaan doen. Welke dit uiteindelijk geworden zijn zal ik in het volgende verslagje vertellen.

Tot snel!

Bart